Eskilerin daha sık kullandığı ‘’Milli servet’’ kavramı gerçekten çok değerli bir iktisadi tanım. Genelde İSRAF durumları için ifade edilir, bir değerin kişi yada kurumlara aidiyetine bakılmaksızın İSRAF edilmesi kınanır’’ her şeyden önce milli servet israf etmemeliyiz’’ vurgusu yapılırdı.
Şimdilerde bunu kaynak israfı kavramıyla ele alıyoruz. Evet, kaynak israfı çok berbat bir duyarsızlık, sonuçları çok ağır olan bir olgu. Tam Bağımsız bir devlet olabilmemize giden yolun ekonomik, askeri, siyasal açıdan güçlü olmaktan geçtiğini hepimiz biliyoruz. O zaman şunu da hatırlayacağız. Ülkemin barındırdığı her değer, devlete ait, sana bana ona ait olduğuna bakılmaksızın o değer üzerinde tasarruf eden herkesin sorumlulukla kullanması gereken bir kaynaktır.
Devletten başlarsak aman aman, neler neler; zamanlamasız, planlamasız yapılan, rantabıl olmayan verimsiz her yatırım, lüzumsuz her türlü günlük cari harcamalar say say bitmez. Sermaye sahibi iş dünyası doğru yatırım yapmayıp parasını kaybettiğinde, ali ağa arabasını pert ettiğinde, ayşe teyze bir sürü gıdayı, suyu, temizlik malzemesini israf ettiğinde, katiyen benim param benim malım kime ne diyemez. Bunlar birer Milli Servet, sen sadece tasarruf etme yetkisine sahipsin. Çöp etme yetkin asla yok. Değerini korumak, değerlendirmek, değerli tutmak zorundasın. Ev senin, para senin ama evi çürük inşa edip depremde çöp etme hakkına sahip değilsin. Tarlalar araziler senin ama sen onu ekip dikmeden tutmak hakkına sahip değilsin. Sizler de çok örnekler sıralayabilirsiniz..
Bu haber kanalında çok sanayicimiz var. Sermaye sahibi var. Servetlerini paralarını iyi kullanmak helalinden çok para kazandırmak, hele hele ihracatta yüksek karla satışlar yapmak borçları var. Para onların ama batırmak yada verimsiz kullanarak kaynak israfına yol açmak hakları yok. Ticari olmayan yaklaşımlarla, ihracatta fiyat rekabetiyle ülke kaynaklarını 3 kuruşa dışarıya taşımaya kimsenin hakkı yok. Milli Servet !!!
ABD diye anılan devletin ülkemize onca edip tuttuklarına rağmen İsveç*NATO vesilesiyle yine boyun eğdik. Neden? Bildiğiniz gibi ekonomik güçsüzlük.
Mili serveti, sahip olduğumuz kaynakları, insan kıymetlerimizi kime ait olduğuna bakmadan israftan kaçındığımızda Tam bağımsızlığa daha yakın olacağız. Hiçbir dış güç bize istediğini yaptıramayacak.
Birbirimizi yiyerek en büyük enerji kaynağımızı, milli beraberlik gücümüzü yok etmekten, israf etmekten vazgeçtiğimizde yüzde 51 le değil,85 milyonla kucaklaşmayı hedeflediğimizde ve becerdiğimizde her şey daha kolay olacak. Başka türlüsüne, hiç kimsenin, hiçbirimizin hakkı yok.
Şimdilerde bunu kaynak israfı kavramıyla ele alıyoruz. Evet, kaynak israfı çok berbat bir duyarsızlık, sonuçları çok ağır olan bir olgu. Tam Bağımsız bir devlet olabilmemize giden yolun ekonomik, askeri, siyasal açıdan güçlü olmaktan geçtiğini hepimiz biliyoruz. O zaman şunu da hatırlayacağız. Ülkemin barındırdığı her değer, devlete ait, sana bana ona ait olduğuna bakılmaksızın o değer üzerinde tasarruf eden herkesin sorumlulukla kullanması gereken bir kaynaktır.
Devletten başlarsak aman aman, neler neler; zamanlamasız, planlamasız yapılan, rantabıl olmayan verimsiz her yatırım, lüzumsuz her türlü günlük cari harcamalar say say bitmez. Sermaye sahibi iş dünyası doğru yatırım yapmayıp parasını kaybettiğinde, ali ağa arabasını pert ettiğinde, ayşe teyze bir sürü gıdayı, suyu, temizlik malzemesini israf ettiğinde, katiyen benim param benim malım kime ne diyemez. Bunlar birer Milli Servet, sen sadece tasarruf etme yetkisine sahipsin. Çöp etme yetkin asla yok. Değerini korumak, değerlendirmek, değerli tutmak zorundasın. Ev senin, para senin ama evi çürük inşa edip depremde çöp etme hakkına sahip değilsin. Tarlalar araziler senin ama sen onu ekip dikmeden tutmak hakkına sahip değilsin. Sizler de çok örnekler sıralayabilirsiniz..
Bu haber kanalında çok sanayicimiz var. Sermaye sahibi var. Servetlerini paralarını iyi kullanmak helalinden çok para kazandırmak, hele hele ihracatta yüksek karla satışlar yapmak borçları var. Para onların ama batırmak yada verimsiz kullanarak kaynak israfına yol açmak hakları yok. Ticari olmayan yaklaşımlarla, ihracatta fiyat rekabetiyle ülke kaynaklarını 3 kuruşa dışarıya taşımaya kimsenin hakkı yok. Milli Servet !!!
ABD diye anılan devletin ülkemize onca edip tuttuklarına rağmen İsveç*NATO vesilesiyle yine boyun eğdik. Neden? Bildiğiniz gibi ekonomik güçsüzlük.
Mili serveti, sahip olduğumuz kaynakları, insan kıymetlerimizi kime ait olduğuna bakmadan israftan kaçındığımızda Tam bağımsızlığa daha yakın olacağız. Hiçbir dış güç bize istediğini yaptıramayacak.
Birbirimizi yiyerek en büyük enerji kaynağımızı, milli beraberlik gücümüzü yok etmekten, israf etmekten vazgeçtiğimizde yüzde 51 le değil,85 milyonla kucaklaşmayı hedeflediğimizde ve becerdiğimizde her şey daha kolay olacak. Başka türlüsüne, hiç kimsenin, hiçbirimizin hakkı yok.
