Beden, toprak oluverir gidende
Bir nefes tutuyor, canı, bedende
Dedim, gönül saklı, bu garip tende
Zalim olma dedim, yakma dünyanı
Cömert ol ki, hep bulasın ihsanı
Bırak kibri, kurtar şerden yakanı
Ahde vefa, mutlak korur insanı
Kazandınsa harca, zayi olmasın
Göz hakkını düşün ki şer bulmasın
Özleyeni gül’dür, güller solmasın
Bülbül gelip, kuru dala konmasın
Hak odur ki, alma kulun ahını
Nasıl kurtarırsın, Hakk’tan yakanı
Gönülde duy, göster itikatını
Bu dünyada kazan imtihanını
Kul bilmezse, Halik bilir kıymeti
Doğruluk, dürüstlük insan ziyneti
Yaradan nasılsa verir nimeti
Eksik etmez üstümüzden rahmeti
