Günümü gün ettim, böyle bilince
Saçını okşayıp, üçlü örünce
Unuttum her şeyi, kendime geldim!
Gözlerin ışığı beni mest etti
Bir göründü, bir çekildi, test etti
Bir ok gibi, yüreğime kast etti
Çırpaladı beni, kendime geldim!
Meramım ne idi, birden unuttum
Gözüme yaş doldu, silip kuruttum
Ağırlığın bastı, gön’lü uyuttum
Hatırladım seni, kendime geldim!
Zamana yenildim, kaldım biçare
Elimden ne gelir, kül oldum nar’e
Sen bile, bilmişsin, beni avare
Düşündüm birazcık, kendime geldim!
Arzumu sakladım, sır diye tuttum
Dünya nimetini tümden unuttum
Toprağı düşündüm, sözümü yuttum
Sıratı geçerken, kendime geldim!
