Maziden zamana elde ne kalır?
Hiç bitmese derken, ocakta kömür
İçin için yanar, külleri kalır!
Her sabah, yeni bir güne başlarken
Bir selamın gelse, uzak yerlerden
Günler, aylar, sıralanmış geçerken
Yürekte hasretin izleri kalır!
Uzaktan uzağa özlerken seni
Ne güzel gelirdi duysam sesini
İçerken hatırlı Türk kahvesini
Kulakta şarkının nağmesi kalır!
Güvenme gençliğin, çabucak geçer
Durulur, kendince bir hayat seçer
Yağmur yağar, fırtına esip geçer
İçinde bitmeyen sancısı kalır!
Hayale sığmayan umutlarının
Aynada kaybolan bakışlarının
Günden güne artan yalnızlıkların
Şahidi ağaran saçların kalır!
